'S avonds in mijn bed helemaal alleen niemand om mee te praten,om mee te lachen,om mee te zingen,om mee te springen,om mee te ...
gewoon niemand om mee heen.
Tijd om na te denken helemaal alleen.
en telkens telkens weer rond een uur of 2 denk ik steeds aan jou ik dacht dat ik je vergeten was dat je uit men gedachte was dat je niet meer bestond maar als ik droom en weer wakker word badend in het zweet dan herinner ik het mij weer.
Niemand begrijpt wat ik bedoel niemand snapt wat ik bedoel iedereen denkt aan een overleden persoon maar ik niet ik denk aan de dood!!!!!!
Ik heb er zo een schrik voor maar stel het me steeds voor wat als ik dood ben zouden er mensen wenen?,zouden er mensen het erg vinden? of zou het niemand wat schelen.Ik weet het niet en wil het niet weten waarom denk ik er dan zoveel aan? niemand die me het antwoord kan geven niemand die weet hoe ik me voel.
Ik kan het aan niemand zeggen. Ze zouden het toch niet begrijpen waarom moeite doen niemand die me kent niemand die me voelt niemand die om me geeft waarom dan waarom?