De drempel
de drempel
zachtjes is
alles uitgegaan
ook het licht
keek op de
klok waar hij stil
was blijven staan
stilte voelde
angstaanjagend
in donker zwart
zou ik de eerst
ontwakende zijn met
eenzaamheid pijn
op geheugen en
tast ben ik naar
buiten gegaan
zelfs de wind had
in vlagen stapjes
terug gedaan
zonder beweging
of ander teken van
leven heb ik daar gezeten
niet moederziel
alleen want zij kende
al dit fenomeen
ik was de drempel
overgegaan de wereld
bleef gewoon bestaan
wil melker
08/02/2021
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2021 | ||
| Thema's: | ||