Winterse ritmiek
winterse ritmiek
ik zag
dat zij lachte
maar haar
ogen ijsden
het landschap
met een strakke
noordoostenwind
zacht zong
het riet
langs de oevers
het verdriet
over zomer en
zon in een
winterse ritmiek
weer glijden
krassend de
gebogen lijven
in de luwte
van de kant
hand op de rug
de ander even rust
in onpeilbaar
zwart komt de
schaatser zich tegen
nog is er haar lach
in de lage zon
alleen ruist riet al
hypnotiserend nacht
wil melker
09/02/2021
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Dinsdag, februari 09, 2021 10:59 |
| hypnotiserende nacht ja da zzit alty vol ritmes | |
| teun hoek: | Dinsdag, februari 09, 2021 10:53 |
| symboliek in de winter , mooi. th | |
| jackie lokker: | Dinsdag, februari 09, 2021 09:09 |
| prachtig Wil!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 09 februari 2021 | ||
| Thema's: | ||