Een laatste app
een laatste app
zij wist het
de rode draad
was eindelijk
kortgesloten
stukjes pijn
smeulden nog na
maar beëindigden
niet meer haar zijn
zoals in de
verhalen die zij de
laatste tijd in haar
huid gekerfd had
in radeloze woorden
zonder ooit contact
te krijgen met totale
onaanspreekbaarheid
zij was aan het
vervloeien zonder
de gevarenvlag er was
toch niemand die hem zag
een laatste app
lichtte onverwacht op
de scholen gaan morgen
weer open de wereld wacht
wil melker
11/02/2021
Reacties op dit gedicht
| september: | Donderdag, februari 11, 2021 22:39 |
| Een mooi zeer sterk voelbaar gedicht Wil. Pijnlijk en begrijpelijk. Het kruipt onder de huid bij lezen. Ik lees er ook de problematiek van eenzaamheid onder de schoolgaande jongeren die door corona maatregelen nu thuis onderwijs volgen. Intense problematieken kunnen hierdoor in de hand gewerkt worden. Zorgelijk is het. Heel goed geschreven Wil. Klasse. Liefs | |
| teun hoek: | Donderdag, februari 11, 2021 13:07 |
| het kan je overvallen. th | |
| M-Rose: | Donderdag, februari 11, 2021 10:10 |
| er zijn talloze dingen die onbegrepen blijven ik denk dat dit fenomeen wereldwijd is |
|
| jackie lokker: | Donderdag, februari 11, 2021 09:05 |
| heftig, maar begrijpbaar!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 11 februari 2021 | ||
| Thema's: | ||