Ik wil niet meer alleen zijn, ik ga er aan onder door.
Even is misschien wel leuk maar tien jaren is mijn record.
Al die relatiewebsites beloven de ware match.
Ben er pas toch maar eens mee begonnen maar volgens mij
zijn die allemaal nep.
Gelukkig heb ik wel vriendinnetjes gehad.
Die fijne herinneringen zitten in mijn hart
Ik heb mezelf waarschijnlijk toch overschat en zien
ze mij als verstrooid en verward.
En dan nog die belofte dat op elk potje een deksel past,
daar kun je m'n rug mee op.
Dat ik de rest van mijn leven niet meer word verrast door echte liefde maar door een nieuwe opblaaspop.
Henny Vrienten zong ooit eens, moedeloos trek ik me af.
Die regel geldt nu voor mij, vanaf nu tot aan mijn graf.
Van zo'n toekomstbeeld heb ik echt verdriet.
Als er niemand naar mij vraagt en niemand mij nog nodig heeft, dan ben ik dus al weggevaagd en daarmee al het nut waarvoor ik leef....