Toen ik als tiener op een zolderkamer
schaakte tegen een schoolvriend, deed
ik enkele heel domme openingszetten,
bijgevolg was ik na anderhalve minuut
schaakmat want hoewel ik goed oplette
werd ik met le coup du berger gevat.

Dat was een trauma voor mij waardoor
ik niet meer toe kwam om nog te spelen
maar ach, de tijd kon al mijn strijdwonden
helen want toen ik een nice chess game op
mijn gloednieuwe laptop zag staan, dacht
ik: 'Kop op' en ging er weer stevig tegenaan!

Op Kerstnacht vocht ik als een leeuw tegen
deze middeleeuws digitale vijand tot ik met
een diepe geeuw in dromenland was beland.

Vijf uur later kwam mijn vader mij wekken! Ik
vroeg of hij sterke koffie wilde zetten want de
oorlog stond spottend en uitdagend te wachten
op mijn volgende strategische aanvalszetten.

En raar maar waar, toen ik mijn toren offerde
kon ik al zien hoe ik de tegenpartij een zware
opdoffer kon toebrengen, hij deed een rokade!

Want mijn loper had z'n koningin in het vizier en dus
kon ik de viktorie al ruiken maar toch ben ik alweer
ja, alweer te vroeg beginnen juichen! Zwakke tactiek!

Ach, ik denk plots aan Kasparov die zich eind jaren
negentig ook niet tegen de schaakpc kon verdedigen!

En deze man speelde voor het grote publiek!
Terwijl vader de Schaakbulletin van mei '68 zat te lezen.