het raam verdeelt de jaren in uitzicht en kamer
ondertussen speelt alles zich af
in de schaduw van de plant haar licht
soms op de voorgrond en zelden afwezig
blinken sterren nog steeds in hun uithoeken
al fluistert men dat de tijd zich verwijdert
staat op elk moment een woordenboek klaar
om de bladeren in de tuin te achterhalen
die lagen er nog van een vorige keer zodat ook
de zomer is blijven liggen, niet ver van gisteren
te onderscheiden van het gangbare, zolang ik
eraan denk is er een plaatsje ingeruimd