Mijn grootste spier, mijn hart.
Mijn grootste spier
Verkrampt in bloed.
En loopt dik over
Als een rivier,
Dat dringend geopereerd
moet worden In spoed.
Mijn hart heeft het geprobeerd
Om jouw lang lief te hebben
Maar je hebt mij afgekeerd,
Mijn hart geblesseerd,
En tevergeefs,
Weet ik ook niet meer
wie de draadjes steekt.
Of achteraf weer geneest.
Als er een d.n.atje was
Van jouw in mijn bloed,
Kon ik het met een naaldje
Voorgoed op mijn hart graveren
Dit herstel was niet nodig.
de draadjes waren overbodig.
mijn litteken was onnodig.
Ik had liever jouw
Erop Laten tatueren.
Reacties op dit gedicht
| slaaf Jacob: | Dinsdag, februari 23, 2021 00:52 |
| Ja waarom niet daar ze tatoeëren overal tegenwoordig :D Groetjes en Geluk Jacob. | |
