Dit stille zwijgen
dit stille zwijgen
het geroezemoes
verstomde toen
jij stilte bracht
in een lach die alle
blikken zag en een
welkom voor ieder had
geen nederige
verontschuldiging
voor het onderbreken
van gezelligheid maar
een verwachtingsvol
nieuwsgierig zijn
geen woorden
wel een massaal
mantraal bewegen
waarin wij elkaar
de zegen geven
in vluchtig raken
om zo verbonden
te blijven met tal van
energieën die langs
ons drijven en
interfereren met
emoties uit ons hart
genade heeft veel
literatuur gekend
in mystiek en
magisch schrijven
energie is nu het laatste
woord in dit stille zwijgen
wil melker
18/03/2021
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 18 maart 2021 | ||
| Thema's: | ||