Niks
Niks kan de leegte vullen,
Die ik in mijn ziel voel,
De onrust waardoor ik nooit meer slaap,
Van het willen rennen tot het stopt,
Ben nog nooit zo geraakt op mijn hele zijn,
En wist niet dat ik zo laag zinken kon.
Niks kan mij doen vergeten,
Dat ik nooit de kans heb gehad om kwetsbaar te zijn,
De vermoeidheid die leidt tot boosheid,
Van het willen gillen naar alleen maar huilen,
Ben nog nooit zo klein geweest,
En wist niet dat liefde zo veel pijn deed.
Die ik in mijn ziel voel,
De onrust waardoor ik nooit meer slaap,
Van het willen rennen tot het stopt,
Ben nog nooit zo geraakt op mijn hele zijn,
En wist niet dat ik zo laag zinken kon.
Niks kan mij doen vergeten,
Dat ik nooit de kans heb gehad om kwetsbaar te zijn,
De vermoeidheid die leidt tot boosheid,
Van het willen gillen naar alleen maar huilen,
Ben nog nooit zo klein geweest,
En wist niet dat liefde zo veel pijn deed.
Reacties op dit gedicht
| september: | Zondag, maart 28, 2021 19:58 |
| Laat liefde dit je niet doen Lichtengel. Laat het je zelf niet breken. Mooi gedicht en intens geschreven. Liefs | |
| Link: | Zondag, maart 28, 2021 06:26 |
| Gaat alles wel goed met je Lichtengel lief? | |
| teun hoek: | Donderdag, maart 25, 2021 19:40 |
| kan heel diep gaan zeker in de aanvang. th |
|
| Clarice: | Woensdag, maart 24, 2021 17:54 |
| Het gevoel er laten zijn, maar niet je waarde eraan ontlenen. Sterkte, gts Clarice |
|
| Hans Winter: | Woensdag, maart 24, 2021 13:16 |
| in gemis wat er niet is, wat er niet was dieper bezien om vooralsnog zonder een zelf te zijn. wonde om het wonder der vlam zegt het paaspinkster minnemaal verhaal ondervonden vonken aan. ... |
|
| Hans Winter: | Woensdag, maart 24, 2021 13:15 |
| laat het zonnetje tot je tranen banen toe maar toe, vonkjes lopen over de waterstralen, kleine reine koestering van Jawezer, Hem ben je goed bedoeld. groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lichtengel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 maart 2021 | ||
| Thema's: | ||