Meisje in het bos
 
Ik was verdwaalt hier in mijn eigen duinen in Bergen
Sloeg een andere afslag in
Toen ik verdwaalde
Wist niet waar ik was en voelde me wanhopig
Verdrietig bovendien
Maar zag de pracht om mij heen
En wist dat iets op me zou halen
Om mijn emotie om te bouwen tot een gedicht
 
Het meisje in het bos was opeens daar
Ze vroeg…waar ben je naar op zoek?
Naar mij zelf en anderen antwoorde ik
Je kan andere niet vinden als jezelf verdwaald bent dus
Ik laat je nog even dwalen maar kom straks bij je terug
Een uur later toen ik de weg pas echt kwijt was kwam ze terug
Het was een vrouw geworden, een soort van engel zoo mooi
Ze zei laat los al jouw troep
Je loopt nu terug naar jouw huisje
Ik breng je thuis…
 
Ze liet me het hele bos zien tot het strand toe
Soms verscheen ze als vrouw en soms als meisje
Het meisje was ik zoals vroeger
De vrouw de toekomst hoe ik kan zijn
Beide vertelden me houdt jouw dromen niet meer klein
Iedereen hier moet weten waar jij voor gaat
Wat jouw streven is in wat je geeft en laat
Je hebt iets te vetellen daarom duiken wij op
Ook als je verdwaald halen wij er voor je non stop
Geloof in jouw hart vol van licht
Ogen open en nooit meer dicht