De zon van al mijn dromen
Achter stoffige duinen van gedachten
ligt een grijze zee van pijn.
Eeuwig golvend in beweging.
Zo immens in al zijn zijn.
En de zon van al mijn dromen
bloedt in stilte langzaam dood.
Om herboren op te komen
in een blauwe lucht van hoop.
Een dag lang zal ze stralen
op het land wat mijn leven is,
maar er is niemand die echt weet
hoeveel ik 's nachts haar stralen mis.
ligt een grijze zee van pijn.
Eeuwig golvend in beweging.
Zo immens in al zijn zijn.
En de zon van al mijn dromen
bloedt in stilte langzaam dood.
Om herboren op te komen
in een blauwe lucht van hoop.
Een dag lang zal ze stralen
op het land wat mijn leven is,
maar er is niemand die echt weet
hoeveel ik 's nachts haar stralen mis.
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Donderdag, maart 25, 2021 19:50 |
| Zeer gevoelig en rakend hier wordt je stil van | |
| teun hoek: | Donderdag, maart 25, 2021 12:19 |
| intens , sterkte. th | |
| M-Rose: | Donderdag, maart 25, 2021 11:51 |
| triste | |
| Anneke Bakker: | Donderdag, maart 25, 2021 11:07 |
| Diep rakend gedicht Willem, intens voelbaar zelfs, ben stil. Zonnige groeten. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Willem B. Tijssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 25 maart 2021 | ||
| Thema's: | ||