Halfgod of halfgek...
Halfgod of halfgek…
Nooit was er iemand daarbuiten
waar ik zonder reden zomaar bij weg ging.
Al mijn vrouwen waren altijd vrouw genoeg
om dit te begrijpen.
Ik, ik die hen zo vaak bedroog,
schaamteloos en laaghartig,
stelde vast dat in dit leven,
ik enkel voor halfgod kon doorgaan
door hen de waarheid te onthouden.
Zo waren zij niet gedoemd om te worden vergeten,
maar verder te leven in mijn schaduw
zonder ooit beschaamd te moeten zijn.
Nooit was mijn ego groter dan in die dagen,
en ik vroeg me af, als ik hen van mijn berg zou gooien,
zouden zij dan stuiteren?
Gelukkig namen zij het me niet kwalijk, (denk ik toch)
zodat ik veilig verder kon slapen,
zonder ooit te weten
of ze me daarvoor hebben gehaat of niet…
esteban
(ergens in de jaren negentig)
Reacties op dit gedicht
| september: | Zondag, maart 28, 2021 20:56 |
| Mooi werk van jouw hand Esteban. Stamt het uit de jaren negentig. In dat geval een roerende terugblik. Heel mooi. Liefs | |
| M-Rose: | Zaterdag, maart 27, 2021 15:07 |
| kga ni beginnen mallen gipsen in me kot su | |
| M-Rose: | Donderdag, maart 25, 2021 09:33 |
| prò-vida omdat elk leven waarde heeft liggen kennis en motivatie aan de basis van elke verandering que sera.... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 25 maart 2021 | ||
| Thema's: | ||