Mededelende zin...
Mededelende zin…
(hoog in balans)
De lucht lijken chaotisch
van zure room en glanzende gedachten,
de lente houdt ze tegen.
Lichtbundels werpen door glasramen een illusie,
schaduwen creëren wolkenvelden van suiker.
Geraffineerd mooi!
Het naakte van de hemel staalgrijs of ijskoud blauw.
Herinneringen die wachten op het verleden,
heb je spijt van eerder?
Zoeken naar bodemloze morgens
die dagen binden tot gesleten uren,
ontroostbare momenten proberen te volgen.
Ik wandel op mijn tenen
want het zand lijkt o zo breekbaar,
wil nu enkel nog je naam strelen
in een zee van scherven, moegestreden…
esteban 28 maart 2021
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Dinsdag, maart 30, 2021 14:55 |
| Tijdens het lezen snijden scherven door mijn ziel, littekens zijn diep, zo voelt het Esteban. Bijzonder mooi gedicht. Anneke |
|
| september: | Zondag, maart 28, 2021 20:52 |
| Wat intens mooi Esteban. Stilgeworden scherven. Liefs | |
| Dirk Hermans: | Zondag, maart 28, 2021 20:21 |
| Zeer goed je gevoel weergegeven | |
| teun hoek: | Zondag, maart 28, 2021 17:54 |
| dat je uit die strijd herrijst. th |
|
| stampertje het rukkonijn: | Zondag, maart 28, 2021 16:57 |
| Je voelt de pijn de laatste strofe zegt alles. Knap gedaan. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 maart 2021 | ||
| Thema's: | ||