Sinds de dag…


Mijn haar in mijn tanden
en het verstand weer op nul.
Een blauwtje gelopen in’t stad,
hoe stom stom stom, heel vervelend is dat.
Ik ben maar een triestig excuus als soldaat,
maar weet je m’n schat, mijn liefde voor jou
is puur en onversneden,
zelfs god hierboven weet dat.

Al draag ik geen cape en een masker
en ben ik soms bangelijk verlegen,
toch zou ik voor jou stormen doorstaan,
als het moet op blote knieën
door wind en door regen.
Als je het vraagt zal ik jouw superman wezen,
en diep ik je ogen kijken,
dan steel ik het geld van de rijken
en tracht op m’n eentje corona te genezen.

M’n liefste, ik loop op hete kolen en heel dun ijs
terwijl jij droom van verre oorden.
Wat zou ik graag jouw geheimen weten
en de naam van dat gedroomde paradijs.
Want puur en onversneden ben ik de schlemiel
in jouw verhaal en niemand hoeft dat te weten.
Dus vergeef me mijn stomheid in het verleden
en lees mijn gedichten aan jou gericht
dan pas zal je zien hoe ik in dit leven
zomaar voor jou, voor jou zwicht…


esteban 1 april 2021