Je fluïdum
je fluïdum
ik heb je
voorbij
zien rijden
in de trein
waarvan ik
twee deuren
open schoof
daarna heel diep
je fluïdum opsnoof
nee je ging
niet echt
voorbij maar
ik opende
mij om jou
te ontmoeten
een fysieke
groet ging
ons te snel
ook voor
de ritueeltjes
kat en muisspelletjes
in pure eenvoud
dan rinkelde een
belletje volgde
de lach kreeg ik
de zoen waarop
ik al lang wachtte
soms schelde
de tinkel wat
scheef kreeg
ik niet de lach
dacht de batterij
is op maar wij
laadden door
even heel dicht
bij elkaar te zijn
wil melker
06/04/2021
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 06 april 2021 | ||
| Thema's: | ||