in helende handen
ik dacht
bij mezelf waarom is liefde zo broos
waarom voelt het voor mij
zo breekbaar en teder
in een emotie
(zoveel sterker
dan de zwaartekracht)
die alles tot leven ontwaakt
en elk hart in de diepste ontroering
naar een stille bewondering brengt
maar toch wou ik
veilig bewaren en koesteren
en zou ik het willen
geborgen laten
dansen in de palm van mijn hand
als een vlinder
en ik stelde me zoveel
vragen zou het verdwijnen
verdwijnen als een schaduw
van een pas ontluikende droom
tot ik wist
het heelt en maakt vrij
en ik voelde die liefde
miet in woorden want ze maakte
me op hetzelfde moment gewoonweg
gelukkig met een soort van
verandering tussen blauwe hemel
en pijn en dan weer teder en breekbaar
om even stil bij te zijn
door één aanraking van jouw handen
dat het al altijd het grootste
deel van mijn leven is geweest
soms onverwachts soms heel dichtbij
Reacties op dit gedicht
| Compostje: | Dinsdag, april 06, 2021 18:57 |
| ja, toch wel vaak moeten herlezen maar dan, ja dan ...komt het verhaal eruit en is pakkend puur... | |
| Dirk Hermans: | Dinsdag, april 06, 2021 18:48 |
| Mooi kostbaar helende handen | |
| esteban.: | Dinsdag, april 06, 2021 18:44 |
| Dat heet dan gelukkig zijn... |
|
| teun hoek: | Dinsdag, april 06, 2021 14:50 |
| allway's th | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, april 06, 2021 13:40 |
| Warme strelende handen verzachten de pijn en maken gelukkig. Een poëtisch mooi gedicht laat le hier lezen M-Rose. Mooie sneeuwwite middag . Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 april 2021 | ||
| Thema's: | ||