tussen de schaduwen
deze golven roepen
de zee niet tot bedaren
haar stormen laten het
duister niet verklaren
dan zoek ik
het licht in jouw morgen
als de Muze
danst over rozen en dauw
mijn woorden worden stil
en zachter als vlinders
die emotie ontwaken
en meer en meer
tot leven brengen
de golven raken nu
het strand als geborgen
dekens over het zand
en liefde tekent
tussen schaduwen en scherven
mijn dromen
in een pelgrimshand
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Woensdag, april 14, 2021 21:57 |
| Mooi | |
| stampertje het rukkonijn: | Woensdag, april 14, 2021 12:45 |
| Om in te lijsten | |
| teun hoek: | Woensdag, april 14, 2021 10:49 |
| mooi th | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, april 14, 2021 09:44 |
| Na het lezen van dit schoons hebben mijn gedachten mijn ziel geraakt. Heel mooi M-Rose. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 april 2021 | ||
| Thema's: | ||