Avondgebed ( vrije keus)
 
Knieën buigen in devotie, raken zacht de grond
spreek dan woorden die ik in gedachten vond
mijn adem draagt spontaan een lied
weet niet wie het tot me zegt
wordt zo maar in mijn mond gelegd
in die melodie klinkt het alsof ik je zoek
maar vinden kan ik je niet
 
dan vangt de avond aan sluit mijn lede ogen
weet dat dit gemis tijdloos is
de tijd intussen hielp de tranen drogen
maar voor ik in mijn sponde stap
staar ik naar het lege kussen
 
*
 
Anneke