Bij mij vlak voor het raam
zit een vogeltje met een naam.
Een mooi roodborstje
genietend van een broodkorstje.
Ik kijk er stil naar
met het genoegen wat ik dan ervaar.
De vrijheid van zo'n diertje.
Ik zet het raam op een kiertje.
Wat zou ik graag zoals hem zijn.
Lekker in het zonnetje, oh wat fijn.
Het lijkt of het iets tegen mij zeggen wil.
Ik luister maar dan is alles stil.
Voor ik het weet is hij weggevlogen.
Ik heb maar een wens als dat zou mogen.
De vrije natuur in met volle moed.
Want dat doet ieder mens zo goed.