Honger.
4 mei herdenking
Van de oorlog
negen jaar oud en hongersnood.
Nu toch geen weet meer
van die ontluist’ring
er is voldoende voedsel en brood.
In Afrika zie ik
nog beelden
Van wat in ’t verleden is gevoeld
besef ik de pijn
schaamte en onmacht
Is ’t al op ons zelf nu gestoeld.
Zie ik wel honger
naar meer weelde
Waar liefde en warmte in verkoelt.
Is het herdenken
mede een teken
dat liefde anders is bedoeld.
Wij leven in vrede
proeven het goede
dat daarin honger wordt gestild
In liefde en aandacht
voor elkander
dat herdenken ons in die richting tilt.
th
Clarice: | Zondag, april 25, 2021 18:24 |
Goed geschreven, Teun. Het is beschamend wat er zich op sommige plaatsen nog steeds afspeelt, de armoede, de corrupte regimes, dictaturen, mishandeling van sommige bevolkingsgroepen, enz. anno 2021. Er lijkt soms niet veel geleerd. Gts, Clarice | |
Dirk Hermans: | Zondag, april 25, 2021 13:22 |
Herdenken doet altijd pijn maar het ook goed dat wij het herdenken en wij hen niet vergeten zijn | |
M-Rose: | Zondag, april 25, 2021 10:45 |
Een waardevolle weergave TH In een reconstructie van deze beelden meer dan interessant in jouw herinnering te lezen |
|
Willem B. Tijssen: | Zondag, april 25, 2021 10:39 |
Herdenken van dit ongekende leed moet visie geven voor de toekomst. Prachtig gedicht. | |
Anneke Bakker: | Zondag, april 25, 2021 10:12 |
Wij hadden de gaarkeuken van de Amerikanen op den hofpad , eten genoeg. Maar op andere plaatsen was het erg, ook nĂș nog. We gaan dit ;herdenken Teun wat er toen allemaal gebeurde. Goed verwoordt in dit gedicht. Zonnige zondag gewenst. Anneke |
|
Auteur: teun hoek | ||
Gecontroleerd door: teun hoek | ||
Gepubliceerd op: 25 april 2021 | ||
Thema's: |