Vrij
eens de winter voorbij
beleef je een wonder dat kan altijd gebeuren
maar het blijft zo heel bijzonder
nu
het lente groen uit de blaadjes weg
is getoverd speelt ze verder met de nerven
zelfs de bomen wiegen haar droom tot de avond
nadien en het voelt als een beetje sterven
in een wereld zo stil
als een cocon is ze kwetsbaar en klein
maar veilig geborgen
voel je haar dromen voor het leven begint
dan reis je mee
met haar bloei in de zon
openen vleugeltjes met fluweel
zachte kleuren
danst ze op een bed vol bloemen
zij is speels
en dan weer blij zie je die vlinder
dan vergeet je nooit
zo kan geluk jou ontwaken
het is helemaal vrij
en heel dichtbij want het leeft
in jou en mij
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Maandag, april 26, 2021 11:52 |
| genietend. th | |
| Anneke Bakker: | Maandag, april 26, 2021 09:54 |
| Gevleugelde woorden gevat in dit prachtige gedicht. Ik zou die vlinder willen zijn, teer en net ontwaakt uit haar cocon. Ik lees het als een klein gelukje op de maandagmorgen. Fijne dag M-Rose. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 april 2021 | ||
| Thema's: | ||