diep blauw
stil als de kamer
de laatste tekening doet vervagen
rond het stervende licht dat enkel
nog even door het vensterraam
speelt en de golven
kleuren het dieper blauw
over de nacht en brengen
alles
terug in schaduwen
die dans
het zand de zee een spiegel
in de diepste emoties
ontwaken door zonnegloed
even licht als de morgen dauw
bloei in dromen die breekbaar
het leven raken in het nameloze
beeld als de volgende woorden
bloeien in dit pas ontluikend moment
eerst stil als een fluister
zoals het moet zijn
vertaal in liefde
de stilte door emotie
die enkel dit verlangen kent
en ontwaak het hart
Reacties op dit gedicht
| Dasje (lucky): | Zaterdag, mei 01, 2021 18:00 |
| Wat is dit mooi!! hoe jij de woorden aan elkaar rijgt tot een schitterend gedicht! Vriendelijke groetjes |
|
| esteban.: | Zaterdag, mei 01, 2021 09:18 |
| Jouw stijl van schrijven blijft boeiend Marleen, ik lees je graag... liefs esteban | |
| Dirk Hermans: | Vrijdag, april 30, 2021 19:00 |
| Mooi verwoord | |
| teun hoek: | Vrijdag, april 30, 2021 11:52 |
| rustgevend. th | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, april 30, 2021 11:52 |
| Stil lees ik deze bloeiende woorden in dit prachtige gedicht. M-Rose Zonnige groet. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 april 2021 | ||
| Thema's: | ||