Wie ik had willen zijn
Ik voel niks,
Geen vreugde of pijn,
Alleen maar een leegte,
Een omhulsel,
Leven tot ik op ben,
En ik schaam me voor wie ik zie,
Voor wat ik ben,
Nog nooit zo verloren geweest,
Zo ver verwijderd,
Van wie ik vroeger had willen zijn.
Geen vreugde of pijn,
Alleen maar een leegte,
Een omhulsel,
Leven tot ik op ben,
En ik schaam me voor wie ik zie,
Voor wat ik ben,
Nog nooit zo verloren geweest,
Zo ver verwijderd,
Van wie ik vroeger had willen zijn.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Donderdag, mei 06, 2021 21:38 |
| toen moge je zijn tot groeiend visioen, nog vroeger dan vroeg niet maar toch is ‘t ooit open komende te doen. open komen is binnen- en buitenwaarts mogelijk, verdiepen moge je hoger op laten zien. groetje, hans |
|
| spiritoffreedom: | Donderdag, mei 06, 2021 10:55 |
| pijnlijk herkenbaar helaas | |
| Dasje (lucky): | Donderdag, mei 06, 2021 08:41 |
| Na de verwerking van het verdriet en de ontgoocheling komt die persoon weer terug Lichtengel! Door jouw mooie gedicht ben je al een beetje aan het terugkomen Vriendelijke groetjes |
|
| Augustijntje: | Woensdag, mei 05, 2021 22:36 |
| Herkenbaar, maar we mogen onze eigenwaarde niet laten afhangen van het gedrag van anderen. | |
| ILse Bruintjes: | Woensdag, mei 05, 2021 22:34 |
| ken dit gevoel wel mooi geschreven avond groet van mij | |
Over dit gedicht
| Auteur: Lichtengel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 mei 2021 | ||
| Thema's: | ||