Loslaten doet pijn (new version)
Een kwartiertje geleden heb ik een
triest maar mooi boek uitgelezen
verdriet maakte mijn wimpers nat
nadat ik 't waargebeurde verhaal van
de dappere Marianne Swinkles las.
Al tijdens haar zwangerschap had zij
een heel wrang gevoel, wist dat haar
zoontje gehandicapt ter wereld zou
komen, zij en haar man waren bang
maar de verplegers deden erg koel.
Het kind werd inderdaad met een
teratoom geboren, vraag me niet
wat dit precies inhoudt, ben geen
arts want ook de medische wereld
heeft geen tijd meer om langdurige
klachten te aanhoren en alle vragen
beleefd en adequaat te beantwoorden!
Foute diagnoses, verkeerde medicatie
autoritair gedrag, onbegrip, het koppel
leed maar had nog een dochter die op
jonge leeftijd al snel begreep waarom
haar ziek broertje zo vroeg overleed...
Ach ja, zelfs als dichter heb ik nu
even geen woorden meer voor wat
ik ervoer tijdens het lezen van dit
boek, maar dit onthoud ik: oordeel niet
te gauw over 'n spastisch iemand, laat
dat een les zijn, een moreel richtsnoer!
Want loslaten... doet voor elke
moeder pijn zelfs al bezorgt het
verlies ons inspirerend leesvoer!
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Donderdag, mei 06, 2021 18:07 |
| Loslaten, het kan een opluchting zijn, het leven lichter maken. loslaten is ook een vorm van liefde, het is ook een emotie waarvoor men sterk moet zijn, en met geloof, hoop en liefde gaat dat lukken. Mooi gedicht Claudelaire. Mooie avond gewenst. Anneke |
|
| wervelende regenboog: | Donderdag, mei 06, 2021 16:31 |
| elk leven heeft een doel ook al is het kort h.gr.wr |
|
| Dasje (lucky): | Donderdag, mei 06, 2021 12:04 |
| Loslaten vraagt vaak meer liefde dan vasthouden. Het gaat hier ook tegen de natuur in. Vriendelijke groetjes |
|
| teun hoek: | Donderdag, mei 06, 2021 11:31 |
| meelevend .th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Claudelaire | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 mei 2021 | ||
| Thema's: | ||