Four funerals and a wedding
Mijn stille tedere moeder heet Vivian
maar elke chillende man noemt haar Vif
bij een bubbel op de witlederen divan.
Toch is zij nooit getrouwd, hoewel zij ooit
een grote kans maakte bij mijn rijke vriend
de welbekende kunstschilder Jan Buytaert
maar die vond zij nogal bizar en veel te oud.
Ja, ze koos voor m'n berooide vader
met wie zij dus niet is gehuwd en
zo behandelde de familie haar bot
en ruw vanwege d'r levenswandel
die men jarenlang heeft geschuwd.
Een tijdje geleden heeft zij heftig gerouwd
toen alle broers en zussen plots zijn overleden
voor wie zij in de stadskerk zo heeft gebeden.
Ook Jan en vader zijn er allang niet meer.
Moeder straalt nu werkelijk als een lentebloem
is weer klaar voor een prille liefde in haar leven.
Die wil zij beleven in de aanblik van een sterke
bink die bij de overdracht van haar trouwring in
stilte zingt: Vivi, waar ben je al die tijd gebleven?
Reacties op dit gedicht
| Dasje (lucky): | Zondag, mei 09, 2021 14:20 |
| Bijzonder liefdevol begripvol gedicht. Vriendelijke groetjes, Dasje |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, mei 09, 2021 13:57 |
| Ja wat heb je nou aan een rijke vriend als het voornaamste, de liefde, ontbreekt...3x niks. Mooie middag wens ik je met ware liefde omgeven en zonnige groet, die is tenminste warm. Anneke |
|
| teun hoek: | Zondag, mei 09, 2021 13:02 |
| wie weet. th | |
| wervelende regenboog: | Zondag, mei 09, 2021 11:10 |
| een ervaringsdeskundige dus :-) leuk geschreven h.gr.wr |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Claudelaire | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 mei 2021 | ||
| Thema's: | ||