Zacht wolligen ze in 't groene
en volgen elkaar op de voet
bedaard, wit, zwart besnaard
onder hemelsblauw of woeden
ongeacht kleur elk er toe doet
tellen we zacht als wol voor 't slapen
dromen stille kleuren, 't tere blaten
onschuldige natuur het niet kon laten
de vrede, rust, schaapachtig lief
toont kalme gang ander levenszin
wie wil zien keek hen in de ogen
gerust dat de herder ze zal hoeden
september: | Dinsdag, mei 11, 2021 23:28 |
Dank jullie hartelijk voor de mooie reacties. Liefs |
|
Clarice: | Dinsdag, mei 11, 2021 13:45 |
Mooi gedicht, September, je zou haast zin krijgen een schaap te zijn 😉. Gts, Clarice | |
wervelende regenboog: | Dinsdag, mei 11, 2021 13:15 |
fijn sfeergedicht! h.gr.wr |
|
Dasje (lucky): | Dinsdag, mei 11, 2021 12:40 |
Zalig dromend schrijven September! Alsof ik erbij zit en ernaar kijk. Heerlijk om te lezen! Vriendelijke groetjes, Dasje |
|
Anneke Bakker: | Dinsdag, mei 11, 2021 09:39 |
Zo'n kudde schapen, er gaat een heerlijke natuurlijke rust van uit. In mijn vorige woonplaats, klein dorpje, wandelde de herder met zijn kudde vanuit de schaapskooi naar de stille heide, sprookjesachtig zoals jij het hier verwoordt Maya.Succes met dit moois met lieve groet. Anneke |
|
stampertje het rukkonijn: | Dinsdag, mei 11, 2021 00:07 |
Prachtig | |