Haar 1001 woorden zijn al mijn diepste wijsheden die mij nooit stoorden
Haar eindeloze geduld heeft mijn wanhoop in zwoele, roze nevelen gehuld
Haar geboorte was het stilste, eindeloze begin van mijn gelukzalige levensoorden
Haar liefste gedachten zijn gekruld in een romantisch raadsel, zo verliefd vervilt
Haar las ik ooit tussen de regels door in haar wollige, zoetige zangkoor
Pas als ik naar haar roep staat ze altijd hondstrouw op mijn stoep
Haar eenzame stiltes die ik verstoor raken haar in het hart als een drilboor
Haar poep is het enige dat me koud als kak laat. O ja, ook haar bloedgroep!
Haar ergste woorden zal ik slikken, al krijg ik het nog zo heet in mijn slokdarm
Haar sexy stroomversnelling, alleen voor haar doe ik onmogelijke dingen in een opwelling
Pas als een andere man het warm krijgt van haar worden sla ik alarm
Verveling bij haar is nóg onwaarschijnlijker dan haar vervelling als ik haar te dicht op de huid zit als ik haar toch ooit de naakte waarheid vertel als ze kruipt in haar string