Onbereikbaar
onbereikbaar
wij zagen het
warm stralen
van je open hand
hoorden ijs breken
aan de buitenkant
nog bewoog jij
in een dualistische
balans maar
onbereikbaar
emotioneel gestrand
jij die altijd
voor honderd
procent bent gegaan
verliest in brekende
fundamenten bestaan
het was geen
controle verlies
maar iets dat
dieper groef dan
hitte en ongerief
structureel is
het verkeerd gelopen
er kwamen geen
onderste stenen boven
het was de scheppingsfout
waar goed en kwaad
nog naast elkaar
konden bestaan is het op
het einde van de schepping
door een moord misgegaan
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Donderdag, mei 13, 2021 22:21 |
| mooi gedicht :-) | |
| M-Rose: | Donderdag, mei 13, 2021 20:53 |
| Tis4dToch | |
| Dasje (lucky): | Donderdag, mei 13, 2021 11:40 |
| Waar mensen verschijnen... Prachtig gedicht! Liefs, Dasje :o] |
|
| teun hoek: | Donderdag, mei 13, 2021 11:39 |
| indringend, th | |
| M-Rose: | Donderdag, mei 13, 2021 08:53 |
| jasi | |
| Dirk Hermans: | Donderdag, mei 13, 2021 07:52 |
| Een zeer sterk gedicht met gevoelige inhoud mooi verwoord | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 13 mei 2021 | ||
| Thema's: | ||