Ver en dichtbij

er is ver en dichtbij
en er zijn dromen die ze samenbrengen

waar ik ook was, ik bedacht je
in het warme timbre van een stem,
in een blik die veel maar toch niet alles zegt
in stiltes die bol staan van verlangen
in het ruisen van golven
schitterend als zilver in de avondzon
waar alleen jij, ik en wat meeuwen samen waren
zonder dat iemand die dit doorbreken kon

hoe dichtbij je ook was, nooit heb je
ruimte ingenomen
als een plek in de zetel
of aan tafel
nooit was er de volgende morgen
dat ene achtergebleven wijnglas
of je gezicht bij het ontwaken naast het mijne
nooit was er een zoen om 't verlangen te stillen
een knuffel
of al dat andere mooie van samen door het leven
al had ik het je allemaal
zo graag willen geven

Geschreven door

Clarice

Reacties op dit gedicht

Clarice vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

wervelende regenboog:	Donderdag, mei 13, 2021 17:29
mooie mijmering Clarice h.gr. wr

Dasje (lucky):	Donderdag, mei 13, 2021 14:55
Mooi verlangend gedicht! Vriendelijke groetjes, Dasje

teun hoek:	Donderdag, mei 13, 2021 14:29
zo kan iets mooi's wegvloeien helaas. th

Anneke Bakker:	Donderdag, mei 13, 2021 13:57
Met ontroering in mijn gedachtengang lees ik dit gedicht wat zoveel verlangen uitstraalt. Emotie alom. Ik wens je veel liefs en zonnige groet. Anneke

Over dit gedicht

Auteur: Clarice
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 13 mei 2021
Thema's: [Delen]