Eten? Mijn mond heeft alles al kolossaal kwijlend versleten wat ooit in de hemel is vergeten

Trek heb ik altijd als een gek die lichtzinnig zoekt naar een bodemloze put zonder plek

Breed uitgemeten is snoepen gespleten van echt levensgeluk met een schoon geweten

Hek tussen hongersnood en paasbrood, een schandvlek die ik op de dag des oordeel wek

Smakken kan ik niet uitstaan, als eten vol gemakken waarbij schuldgevoelens hoorbaar vervlakken

Smakelijke zakjes met niet duurzame stoffen leg ik zachtjes terug met ongemakkelijke glimlachjes

Zelfbeheersing gaat inzakken als de begeerlijke bediende me laat plakken in een bar vol gemakken

1 miljard mensen hebben een halflege maag terwijl ik me dagelijks verlaag tot smullen van elke romige schuimkraag