Niemandsland
niemandsland
ik warm me
altijd als ik het
vuur in je ogen
zie branden en
kleine vlammetjes
opkomend uit de
rood smeulende gloed
hun dansjes maken
dan even rust
weer oplaaiend tot
hun brandstofhonger
eindelijk is gesust
soms gaat het fout
dan knettert en sist
venijn het gebrek
aan voedingskwaliteit
loeien grotere tongen
sproeien vonkenregens
ongecontroleerde hitte
tot de spikkels stikken
in het verboden
niemandsland omdat
heden en verleden in
doven niet hetzelfde beloven
wil melker
25/05/2021
Reacties op dit gedicht
| Dasje (lucky): | Dinsdag, mei 25, 2021 16:41 |
| Schuitje moet soms stormen trotseren... Maar een warm hart is een veilige haven Wil. Liefs, Dasje |
|
| Dirk Hermans: | Dinsdag, mei 25, 2021 14:15 |
| Zeer indrukwekkend gebracht | |
| ILse Bruintjes: | Dinsdag, mei 25, 2021 13:52 |
| mooi will fijne dag groetjes | |
| teun hoek: | Dinsdag, mei 25, 2021 09:37 |
| wij leven in wisselend bestaan th | |
| M-Rose: | Dinsdag, mei 25, 2021 07:54 |
| kopstukken & brokstukken 'tloopt alle-x over dezelfde richel ze zijn zo lief Meneer |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 25 mei 2021 | ||
| Thema's: | ||