Langzaam kiert het eerste licht
als een stipje op de horizon
door de dikke nevels
van een gure tijd
Laat de wolken even zijn
Voel de warmte van een ander
als een lichte streling die je van
je eenzaamheid bevrijd
Adem
Adem diep
Luister naar de vogels
Ze wieken met hun vleugels
op het briesje van je zucht
in de nadering van blauw
gewenste lucht
-
Adem
zachtjes
steeds weer uit
Het is de resonantie
van het leven
die als een klok
de nieuwe tijd
inluid...
-
Horizon01: | Zaterdag, juli 17, 2021 22:23 |
Heelmooi en schoon gedicht net als al jouw gedichten, zo zuiver. Groetjes, | |
M-Rose: | Donderdag, mei 27, 2021 22:16 |
hoopvolle resonantie naar een betere wereld | |
ILse Bruintjes: | Donderdag, mei 27, 2021 14:31 |
mooi graag gelezen groetjes | |
esteban.: | Donderdag, mei 27, 2021 11:52 |
Hier kan men hoop uit putten... | |
Anneke Bakker: | Donderdag, mei 27, 2021 11:30 |
Ademloos dit moois gelezen John, terwijl de vogels de natuur bezingen. Fijne dag gewenst. Anneke |
|
teun hoek: | Donderdag, mei 27, 2021 10:47 |
mooi, wij gaan er voor. th | |
Dasje (lucky): | Donderdag, mei 27, 2021 08:50 |
Ademloos gelezen. Zo mooi! Ja en gewoon blijven ademen vriendelijke groetjes, Dasje |
|
Dirk Hermans: | Donderdag, mei 27, 2021 07:09 |
Heel mooi gedicht | |
Auteur: John Kroos | ||
Gecontroleerd door: John Kroos | ||
Gepubliceerd op: 27 mei 2021 | ||
Thema's: |