Na het duister ( deel III )
de avond tekent donker
blauw door een vallende nacht
tot zwart
verweven schaduwen gloed
wij voelen
de golven van leven
die emotie ontwaakt
en woorden worden beschreven
in de breekbaarheid
van deze beelden
hoe stil is de hemel
hoe helder het zicht
hoe wonderzacht de dansen
door sterren en nog ongeboren dromen
de zee
even een open boek
een spiegel van ontelbare brieven
en je weet nooit wat
er komt in de volgende zin
maar je bent enkel die emotie
als liefde
rakend is in een stille bloei
waar het duister
doorbreekt en het licht laat
binnen stromen
met de stormen
van verlangen tot stille hoop
in dit diep voelbaar moment
ben je opnieuw geboren
in de stilte
om emoties te herstellen in jouw hart
door het delen in samen zijn
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Vrijdag, mei 28, 2021 13:32 |
| Het delen is dood, emoties wel hersteld door de stille wandelingen in de natuur. daar ligt het opengeslagen boek in breekbare beelden. Zeer mooi en rakend gedicht M.Rose. Zonnige groet. Anneke |
|
| teun hoek: | Vrijdag, mei 28, 2021 10:46 |
| herstellend licht en inzicht. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 mei 2021 | ||
| Thema's: | ||