Lente.
Lente.
Lente groent de
dode takken
sprankelt leven uit het niet.
Kleurt in bermen
struiken bomen
zingt haar schone levenslied.
verblijdt gevoelen
verdiept de adem
blaast nieuw leven in gedachtt vergaan.
Juicht het graf uit
als de Here….
opent voor elk een nieuw bestaan.
Waar niets was fluit
’t witte kruid
Vogelmelk, akelei , daslook ,stinkende gouwe
melodieus saam
met de madelief
’t lied , de zomer op te bouwen.
Symbool van leven
na de dood
door de hemel ons geschonken
Pinkster , Pasen , zet
de toon van ‘t geloof
anderen denken ….die zijn dronken.
Doch het nieuwe
leven bruist
In natuur, in geloof en kerken
prijzen schepping’s
Liefde aan
tonen ons Gods liefdewerken.
th
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Dinsdag, juni 01, 2021 00:34 |
| Zeer mooi sterk verwoord | |
| Dasje (lucky): | Maandag, mei 31, 2021 17:02 |
| Mooi mooi! Al wordt je honderd...het gaat nooit vervelen De hele natuur zoemt en zingt van nieuw leven |
|
| Compostje: | Maandag, mei 31, 2021 09:48 |
| Met bewondering en verwondering in geloof gelezen Teun | |
| Anneke Bakker: | Maandag, mei 31, 2021 09:40 |
| Gods liefdewerk zichtbaar in het lentegebeuren, heel mooi hier verwoordt Teun. Zonnige groet. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: teun hoek | ||
| Gepubliceerd op: 31 mei 2021 | ||
| Thema's: | ||