Transparant
als het beeld
nog voor even breekbaar
uit de schaduwen bloeit
van water aarde en zand
in felrood ontvlammen
de lijnen tot vuur
zachte vonken
rakend te voelen
vanaf dit moment
emotie geeft bloei
om een hemel te ontwaken
transparant bijna rakend
over een sluier van licht
er bloeien papavers in
open vouwende golven vol zon
hoe helend zijn mijn handen
waaruit je pas geboren bent
voel het leven
leer de vrije vogelvluchten
in stil verlangen en dans
zo voelt liefde
zo ontwaak ik
heel langzaam jouw hart
Reacties op dit gedicht
| Dasje (lucky): | Donderdag, juni 03, 2021 22:09 |
| Woorden ragfijn gesponnen tot heerlijke poezie mooi hoor! |
|
| Anneke Bakker: | Donderdag, juni 03, 2021 16:35 |
| Jouw rijke fantasie laat een simpel mens uit de schaduw treden, ontwaken in een tuin met bloeiende papavers, de emoties komen vanzelf. Rakend mooi gedicht M-Rose. Zonnige groet. Anneke |
|
| teun hoek: | Donderdag, juni 03, 2021 14:10 |
| een zalig ontwaken. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 juni 2021 | ||
| Thema's: | ||