Cantelene
het zolderraam weerspiegelt
een stukje hemel en beneden
schrijft een kind
de onvoltooide melodie
op grauw stenen muren
langzaam sterft het uur voorbij
en deze wereld lijkt voor even
van wit krijt en laat emotie
stil geborgen open bloeien
over het marmeren engelenbeeld
geblinddoekt door de tijd
lente waakt in stilte
terwijl de avond bloemen tekent
met de laatste schaduwen
en vlinders sluiten hun vleugels
in stil zijn
en voelen
maar golven dansen
door indigokleuren
tot een hemel als echo's
van licht in een ruisend lied
ontwakende
tot tederheid bloeit in woorden
en enkel liefde heelt het hart
om opnieuw te leven
Reacties op dit gedicht
| Dasje (lucky): | Zaterdag, juni 05, 2021 15:39 |
| Woorden die zachtjes binnenkomen en eingenlijk enkel nog willen blijven hangen Rakend mooi! |
|
| wervelende regenboog: | Zaterdag, juni 05, 2021 11:48 |
| ja zo is het | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, juni 05, 2021 10:53 |
| In stilte en in voelen lees ik enkel tederheid in jouw prachtige woorden M-Rose. Mooi weekend wens ik je. Anneke |
|
| teun hoek: | Zaterdag, juni 05, 2021 10:24 |
| hoop. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 juni 2021 | ||
| Thema's: | ||