open boek
in een schaduw
van eenzaamheid teken ik
handen die elkaar bijna raken
en andere woorden
die het beeld
meer volmaken in leven
dat bloeit met het verlangen
van elke reis
neem dit moment en beleef
het huis van seizoenen
en bloemende kleuren
vallen als vonken van dauw
op alles wat waarde geeft
en vloeien over stranden
tot golven en zwervende zee
in het teken van hoop
vertellen ze in licht naar duister
het sterrengefonkel tot een afdruk
op een wijnglas
want de nacht is van ons
en andere dromen
geven stille momenten terug
die zijn als open vensters
te voelen
in een ogenblik van ontwakende zon
liefde
is de spiegel van jouw emoties
om voelbaar te maken
dat het een bestaansrecht is
en blijft voor alles van leeft
je kan het ook wel
geborgenheid noemen
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Dinsdag, juni 08, 2021 18:27 |
| Mooi | |
| Compostje: | Dinsdag, juni 08, 2021 10:49 |
| Bij het lezen warmde ik langzaam op als dronk ik een honingdrank op. Mooi liefdesgedicht |
|
| wervelende regenboog: | Maandag, juni 07, 2021 22:16 |
| je hebt gelijk M Rose terwijl ik het schreef dacht ik ook geluk of je gelukkig voelen is niet afhankelijk van de machthebbers groetjes wr |
|
| Dasje (lucky): | Maandag, juni 07, 2021 20:33 |
| bloedmooi de beelden die jij oproept met dit alweer prachtige gedicht | |
| wervelende regenboog: | Maandag, juni 07, 2021 16:47 |
| ja mooi weergegeven M Rose geborgenheid is ver te zoeken in deze maatschappij omdat de liefde niet is verankerd in de harten van de machthebbers |
|
| teun hoek: | Maandag, juni 07, 2021 09:57 |
| geborgenheid in ruime zin th | |
| Anneke Bakker: | Maandag, juni 07, 2021 09:56 |
| Geborgen in de schaduw van het gedroomde leven, laat ik het zo maar noemen Heel mooi gedicht M-Rose. Fijne dag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 juni 2021 | ||
| Thema's: | ||