Libellenraad

Het zat namelijk zo
hij zat in met zijn imago
de libel keek vreemd vanuit het riet
dat begreep ze niet
zij was blij dat ze er was
en nu een mooie libel was
ze zei tegen de man
ik ben gewoon mijn imago
al vanaf mijn intro
na een poosje met mekaar te praten
begreep hij om het achter zich te laten
ver van zich moest weggooien
zodat hij zich vrij kan ontplooien
door zijn echte imago
open te gooien
hij dankte de wijze Libel
voor het leerzame groeimodel
ze vloog heen
hij was er immers overheen