dans in zon en kleuren
als rivieren niet meer
vloeien in de ziel
van deze woestijn
en de diepte van ellende
een stervende wereld bewoond
ontwaak me dan
in jouw emoties ontwaak
mij met een zachte bloei
en de golven vervagen het duister
meer voelbaar
waar licht binnen stroomt
over een leven en de maskers
verbreekt van verlatenheid
die schaduwen tekenen
over een bijna verloren verhaal
op blinde gezichten
maar ik hou van
van de filosoof als
hij verlichting schenkt
in Braille schriften
vertaal mij verder
in de stilte en raak
mij met jouw woorden
en schilder de hemel vol sterren
schets door de wolken
de zee tot vrede en rust
kleur opnieuw een bloemende aarde
in een nieuw ontwakende melodie
als een herboren taal
van klei zand en water
dansen beelden in zon
licht
en kleuren
stap voor even in mijn wereld
en droom
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Donderdag, juni 10, 2021 22:08 |
| wauw weer zeer mooi echt top hoe jij dit zo bijzonder mooi verwoord hebt | |
| Anneke Bakker: | Donderdag, juni 10, 2021 18:30 |
| Prachtig droombeeld lees ik M-Rose, Een melodie van aaneen geregen woorden dansend in de zon, laat de emoties maar bloeien, volop. Fijne avond Anneke |
|
| Dasje (lucky): | Donderdag, juni 10, 2021 17:22 |
| Hoopvol verlangend mooi! | |
| Compostje: | Donderdag, juni 10, 2021 14:14 |
| Hoe mooi is dit M-Rose. Ik hou van je zin:de filosoof als hij verlichting schenkt in Braille schriften |
|
| teun hoek: | Donderdag, juni 10, 2021 10:47 |
| hoop. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 juni 2021 | ||
| Thema's: | ||