Het water komt dichterbij
omhult vloeiend contouren
vindt grondelijke weg binnen
oneindig spiralen vloeren

zwem, de blik op niets dan
het gewichtloze, openbloeien
verte waar gedachte gestild
en het water komt dichter in

 het lichaam zacht wil drijven
armen los gezicht neerwaarts
dromen naar gemat vaag bodem
werelds doof dit levend blauwe