Nieuw leven
Ik zag eerst een fossiel,
toen een berg met jong gras,
en begreep dat die fossiel
mijn oude leven was.
Toen bekeek ik de berg,
zag in het maagdelijk gras
een hele nieuwe weg
die nooit betreden was
Ik keek goed om heen.
Het gras nog niet gemaaid.
God had door fossielen heen
nieuw leven ingezaaid.
Toen het fossiel verdween
kreeg mijn leven nieuwe glans.
Met Gods armen om heen
greep ik mijn nieuwe kans.
toen een berg met jong gras,
en begreep dat die fossiel
mijn oude leven was.
Toen bekeek ik de berg,
zag in het maagdelijk gras
een hele nieuwe weg
die nooit betreden was
Ik keek goed om heen.
Het gras nog niet gemaaid.
God had door fossielen heen
nieuw leven ingezaaid.
Toen het fossiel verdween
kreeg mijn leven nieuwe glans.
Met Gods armen om heen
greep ik mijn nieuwe kans.
Reacties op dit gedicht
| Dasje (lucky): | Zaterdag, juni 19, 2021 19:25 |
| Schitterend omschreven! Gevoelvol mooi! |
|
| stampertje het rukkonijn: | Zaterdag, juni 19, 2021 17:18 |
| Mooi | |
| teun hoek: | Zaterdag, juni 19, 2021 14:51 |
| warm en vernieuwend, veel zegen th | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, juni 19, 2021 11:24 |
| Zo Willem , dat heb je weer heel mooi en glansrijk onder woorden gebracht. Ik wens je een mooi nieuw leven, grijp die kans. Fijn weekend. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Willem B. Tijssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 juni 2021 | ||
| Thema's: | ||