Even zondigen
ik heb altijd heilige
willen worden
al toen ik in de kribbe
lag en maria als
mijn moeder zag
wij waren niet zo
uitgesproken thuis
want het dagelijks
leven haalde al veel
extra geboden in huis
wij deden weinig
aan mystiek want
wat wij niet snapten
was verdwaald en
dus eigenlijk doodziek
wie het bidden
had uitgevonden is later
zeker een wereldwonder
in zijn ding geworden als
baasje van onthouding
ik heb het niet kunnen
smaken er waren teveel
aantrekkelijke zaken
celibaat deed me veel pijn
even zondigen was te fijn
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Maandag, juni 21, 2021 13:55 |
| kzou de zonden die onder de dekmantel van het celibaat van kracht zijn ni willen tellen |
|
| Dasje (lucky): | Maandag, juni 21, 2021 13:44 |
| Geen gevecht dat we liever verliezen als het gevecht tegen de verleiding Wil Troost je, zo zijn er velen :oD Liefs, Dasje |
|
| Dirk Hermans: | Maandag, juni 21, 2021 13:16 |
| Sterk verwoord | |
| teun hoek: | Maandag, juni 21, 2021 09:45 |
| wie weet , het speelt nog mee zo te lezen. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 21 juni 2021 | ||
| Thema's: | ||