Solstitium
als kaarsvlammen
de binnen komende nacht
zachter maken
en wierook legt een sluier
over witte rozen
en de zon
gaat onder in golven
van een dag voorbij
tot de ziel bloeit
in alles wat ontstaat
als een spiegel
van het pas ontvouwend moment
fluister
en het leven
dat je kent in
de achtergebleven beelden
tekent emotie in nevels
van lentesterren
door een nieuw geboren weg
soms voelt het vertrouwd
terwijl jij dromen
in mijn hart fluistert
ben ik enkel schaduw
door de stervende uren
tot de zee het zand wast
en de stilte is breekbaar
te voelen het is als dansen
waar sterrenstof door ontwakend geluk
in woorden kleurt
en fonkel vuur tot stormen raken verlangen
tussen hemel wolken en golven van licht
die herinnering en droom
met elkaar verweven
en liefde leert
elke dans
waarvan jij mijn melodie bent
als jouw handen mij lieven
en laten
beleven het wonder
in ontwaken
van leven en geborgen zijn
Reacties op dit gedicht
| esteban.: | Woensdag, juni 23, 2021 07:59 |
| geborgen in jouw woorden vraag ik je ten dans... liefs esteban |
|
| Dirk Hermans: | Dinsdag, juni 22, 2021 19:55 |
| Een zeer sterk gebracht sterke inhoud | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, juni 22, 2021 13:14 |
| Elke morgen na het ontwaken het wonder beleven van het leven en geborgen te zijn in de schaduw van mijn witte rozen, nee, dit is geen droom maar realiteit in stille breekbaarheid die jij hier zo prachtig beschrijft. Fijne middag M-Rose Anneke |
|
| Dasje (lucky): | Dinsdag, juni 22, 2021 10:43 |
| Nieuw geboren wegen vol nieuwe beloftes M-Rose Beloftes van geborgenheid |
|
| teun hoek: | Dinsdag, juni 22, 2021 09:53 |
| melodieus. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 juni 2021 | ||
| Thema's: | ||