Verre luchten
verre luchten
ik lachte
betrapte mij
er op dat ik de
verre luchten
dichterbij wenste
alsof god in
het diepst van
zijn gedachten
mij zijn handen
ooit zou schenken
toch voelde ik
het bestaan dicht
om mij heen ik was
niet alleen in de mij
toegenegen straling
nooit is er het
begrip om weer
met dieren samen te
kunnen praten of van
vogels vliegen te leren
met bomen te
converseren en uit
hun overleveringen
de belangrijkste
levenslessen te leren
wil melker
22/06/2021
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, juni 22, 2021 22:41 |
| Een schitterend gedicht Wil. Ik heb het meermaals met genoegen gelezen. Prachtig is het. Liefs | |
| M-Rose: | Dinsdag, juni 22, 2021 19:11 |
| het vliegt zie je | |
| M-Rose: | Dinsdag, juni 22, 2021 19:11 |
| af en toe hangt in een bepaalde context dan | |
| M-Rose: | Dinsdag, juni 22, 2021 11:37 |
| ja da kan alle-x |
|
| Dasje (lucky): | Dinsdag, juni 22, 2021 10:36 |
| Ik converseer dagelijks met dieren Wil...het zijn de beste lermeesters Ze 'vertrouwen' nog oprecht, vragen niet wat morgen brengt Heerlijk gedicht! Liefs, Dasje |
|
| teun hoek: | Dinsdag, juni 22, 2021 10:02 |
| mooi. th | |
| Dirk Hermans: | Dinsdag, juni 22, 2021 07:12 |
| Mooie verbondenheid om uit de levenslessen te leren | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 22 juni 2021 | ||
| Thema's: | ||