Zijn wijzers van de klok niet wijzer
 geheugenis van zandloper ongrijpbaar
sijpelt volgetooid dromen vallend lover

strikken van kleine kinderschoenen
tot branietred, het ferme wil trappen
tegen 't onderhevige tevergeefs tijd

versleten zolen, wat meer gebogen
vingers wensen tijd's hart te strelen 
moment wat wij - tijd en jij - delen

nederig hopen 't verlopen mag scholen
waar tegelijk elk al ervaring in tijd is
omarmt, geraakt, eeuwig en ieder uur