De ogen kunnen niet
vol raken als oceanen,
nee.
Druppels van tranen
bekijk ik die in lange
jaren naar binnen mochten
stromen, in het
hart.
Het bloed van het hart
bekijk ik dat altijd trouw
doorstromen kon.
In de woestijn van doornen
zocht ik een paradijs vol
kleurrijke bloemen,
ja.
Als je maar mij aanvaardt,
is het mij genoeg om
jou tevreden te voelen,
in mij.
01-07-2021
| Horizon01: | Zaterdag, juli 03, 2021 19:06 |
| Bedankt Hans voor je bijdrage. Groetje, | |
| Hans Winter: | Zaterdag, juli 03, 2021 16:43 |
| de woestijnroos gewoonlijk bruingeel passend op het grote zuider leeg haast zand, blijkt ineens van gedaante te veranderen van een beetje zoete regen, open te komen, symbool van mogelijke metamorfose zo hoopvol mooi. hans |
|
| Auteur: Horizon01 | ||
| Gecontroleerd door: Horizon01 | ||
| Gepubliceerd op: 01 juli 2021 | ||
| Thema's: | ||