Eden sneeuw
nu de nachtegaal zingt
over verlatenheden voor even
en waar de vlinders
stiller dansen
is het lente zonder dat
bloemen tot vreugde kleuren
en bomen ruisen in stille
dromen onder dezelfde maan
het nooit voltooide lied
nog ver van Eden
in een sneeuw
van bloesems tekent de tijd
dit droevig verhaal
met onze gebeden
worden verweven
tot nieuwe hoop
maar jij komt
terug als jouw emoties
me ontwaken
en jouw woorden
herinneren me
de zachte melodieën
door elke reis van mijn hart
het voelt geborgen
als ik jou daar terug zoek
alsof een droom herrijst uit as
tot vrije vogelvluchten
en kleurvolle beelden
open bloeien
als de zonnesluiers
over de poorten
tot de tuinen worden ontsloten
dan zal je mij
opnieuw ontmoeten
als wij schuilen
in het nog onbepaalde moment
dat enkel de liefde kent
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zaterdag, juli 03, 2021 00:14 |
| Zo mooi beschreven zo kleurvol en hoopvol alles komt sterk naar boven heel knap gedicht | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, juli 02, 2021 10:41 |
| De lente strooide haar bloesems uit, zoals de nachtegaal zijn noten fluit en ik jouw liefdevolle woorden hier weer lezen mag. Dankjewel hiervoor en fijne dag gewenst. Anneke |
|
| teun hoek: | Vrijdag, juli 02, 2021 10:04 |
| terugzien in bloesems. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 juli 2021 | ||
| Thema's: | ||