nacht verdichte golven
dit is een nachtboek
en langzaam vult de inkt
de woorden dieper tot zwart
hij schrijft droefheid
in de stilte van mijn hart
door alles heen
en alleen leesbaar voor mij
ik teken schaduw als wierook
over de rozen zacht en warm
thius is het meest geborgen
en betekenis volle woord
dat ik ken om te bewaren
en tijd wist
zoveel vragen tot alles
verklarende ogenblikken
en het voelt als even dwalen
als een doorzichtbare sluier
van brekend licht
en nevels van dromen
in flarden van regenbogen
het is soms
als een gevoel als vallen
maar blijft steeds terugkomen
bij het ontwaken van nieuwe wegen
en altijd breekbaar te voelen
ben ik in de dans van zijn handen
emoties spreken de taal
van het hart
in alles
zo heel dichtbij
vertaal mij
en de nacht
is van ons en ik geloof
dat het leven
alles terug brengt
tot een vertrouwde dans
herhaal mij
als wij worden geboren
in deze stervende bloei
van de koesteringen
tussen hemels
en stille momenten van pijn
samen verweven
als je mijn naam schrijft
omdat wij in elk verlangen
enkel liefde zijn
zal je me vinden
in elke emotie die je bent
Reacties op dit gedicht
| spiritoffreedom: | Zondag, juli 04, 2021 10:54 |
| pure romantiek | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, juli 03, 2021 16:43 |
| Al die stille momenten rijg ik aan elkaar als kralen van een rozenkrans en voor dat de inkt is opgedroogd is daar zo'n nieuw moment. Er valt een rouwbrief op de mat van een schoonzus, opnieuw emotie... Jouw woorden vullen mijn gedachten M-Rose. Ik wens jou een mooi weekend. Anneke |
|
| Dirk Hermans: | Zaterdag, juli 03, 2021 16:39 |
| Wat een top gedicht hoe jij dit allemaal beschrijft | |
| teun hoek: | Zaterdag, juli 03, 2021 15:58 |
| optillend beleven, mooi. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 juli 2021 | ||
| Thema's: | ||