in de sluiers van licht
leven bloeit
en laat beelden dromen
waar je emotie herkent
ik hou van de nacht in jou
en wat je voelt
ontwaak het moment
voel het licht binnen stromen
in golven en kleuren
warm en teder het hart
is de spiegel van woorden
en zacht fluisterende melodieën
zijn de nog ongekende wegen
die je kiest
ontdek je later
tussen
lijnen en pastellen
dansen nacht sterren
als magische vlinders
door maan en schaduw
duister
van tijd en veranderende momenten
als dit
over het zwarte canvas
in spatten van water en zilverzand
voor even doorschijnend als glas
zo breekbaar
als lentesluiers
in een gloed van morgenzon
tekenen bloemen het bloeien
er schuilt een wonder
in elke nieuwe dag
als dit ogenblik
waar stilte jou raakt
voel je deze wereld
en luister je
heel voorzichtig
naar de hartslag
als liefde fluistert
over het wonder dat jij bent
Reacties op dit gedicht
| Dasje (lucky): | Zondag, juli 04, 2021 19:43 |
| Zachte klanken...zachte tinten... wonderzachte omschrijving van dat wonder |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, juli 04, 2021 15:39 |
| Met bewondering gelezen | |
| teun hoek: | Zondag, juli 04, 2021 12:35 |
| die verwondering ademt liefde. th |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, juli 04, 2021 10:22 |
| Magisch gedicht spiegelt zich in sluiers van licht waar bloemen bloeien op wonderlijke wijze die alleen in dit fraaie gedicht kunnen schitteren omdat daartussen de liefde fluistert. Graag gelezen M-Rose. Fijne zondag gewenst. Anneke |
|
| stampertje het rukkonijn: | Zondag, juli 04, 2021 09:58 |
| Het begin zo sterk, van een heel mooi gedicht. | |
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 juli 2021 | ||
| Thema's: | ||